Aurkezpena: AFRIKAR BAT GUGANDIK URRUN

Ia urtebete igaro da "Afrikar bat gure artean" idatzi nuenetik. Liburua irakurri duzuenok gogoratuko duzue amaiera irekia utzi nuela, istorioak aurrera jarraitzeko aukerari atea itxi gabe.

Hitz hauek idazten ari naizen unean, istorioak aurrera jarraitzen du, istorioaren protagonistak aurrera egiten jarraitzen duelako, bide erreal eta sinboliko bat eginez helmuga ezezagun baten bila. Ez du gizaki gisa bere burua erabat gauzatzeko leku bat aurkitzeko itxaropena galtzen. Ematen duen urrats bakoitza ez da soilik mapan dagoen mugimendu bat, baizik eta bere buruaren etengabeko bilaketa bat, munduan duen tokiarena, azkenean nor izan daitekeen espazio horrena.

Aitortu behar dizuet liburu baten antza duen zerbait idaztea lan konplexua eta neketsua dela, batez ere ni bezalako tipo batentzat, ez baitut egoerak edo sentimenduak adierazteko erraztasun gehiegirik. Ez naiz emozioak naturaltasunez hitz bihurtzen dituen horietakoa, arraro jo gabe nola esan pentsatzen geratzen den horietakoa baizik.

Bene-benetan uste dut Blanchard Donostiatik atera zenetik gertatutakoak interes handia duela bizitza-esperientzia gisa, eleberrien kutsua duelako eta afrikar askok esperimentatutako Europarako migrazio-odisearen bizipen adierazgarria delako.

Ertzez betetako istorioa da, aurpegi eta ñabardura askorekin. Egoera bakoitzak hainbat modutan interpreta daitezkeen alderdiak erakusten ditu, horietako batzuk iritzizkoak eta eztabaidagarriak. Ezer ez da erabat zuria edo beltza (inoiz ez hobeto esanda), eta hor dago erronka: kontakizun bat kontatzea, non egia nork irakurtzen duen eta nork bizi duen.

Saiatuko naizela uste dut, istorioak merezi duelako, lehen liburuak amaiera kezkagarria utzi zuelako eta protagonista ezagutzen duen edonork non dagoen eta nola jarraitzen duen jakitea merezi duelako. Gainera, askok nik baino lehenago zekitena egiaztatu dut: buruan duzuna ateratzea eta hitz bihurtzea oso jarduera interesgarria eta atsegina da, eta, zuk zeuk, bihar bertan idatzi beharko zenuke datorren urterako asmoen zerrendan.

Daukadan esperientzi txikiagatik, badakit liburu bat idazteak denbora asko eta etengabeko ahalegina beharko lukeela. Horregatik, duela urte batzuk erabili nuen blog formatura itzultzea pentsatu dut: apur bat lasaiagoa, formaltasunik eta amaitzeko presiorik gabe. Horrela patxadan lan egin dezaket eta istorioa bere modura igarotzen uzti. Blog formatuak askatasun handiagoa emango dit, ez dut presiorik izango filologoen kontrolpean idazteko, eta, batez ere, zuen iritziak eta iradokizunak entzun ahal izango ditut. Gainera, testua editatu ahal izango dut akatsak ikusi ahala, hobetzeko, eta zuen iradokizunak sartu ahal izango ditut. Horrela, blogak nolabaiteko koherentzia eta gorputza lortzen badu, batek daki, baliteke egun bat liburu bihurtzea, baina une honetan ez da lehentasuna.

Ongi etorri blogean izena ematera animatzen zareten guztioi! Aldian-aldian, modu irregularrean bada ere, kapitulu berri bat idazten joango naiz eta webgune honetan erregistratzen zareten guztiei abisatuko diet. Plazer bat izango da istorio hau zuekin partekatzea eta zuen ideiak eta iruzkinak jasotzea, gure lagunak egin duen ibilbidean elkarrekin aurrera egiten dugun bitartean.

Harpidetu nahi dut